تورم دای :
وقتی یک سیال ویسکو الاستیک در یک سوراخ یا لوله مویین جریان می یابد ٬ قطر سیال پس از خروج از دهانه دای بسیار بزرگتر از قطر دهانه سیلندر است . این پدیده به این دلیل اتفاق می افتد که در خروجی دای سیال ویسکو الاستیک بخشی از تغییر شکل را که در داخل مویین به آن اعمال شده بود باز میابد . این پدیده اثر باروس یا مرینگتون و یا تورم دای نام گرفته است .
شکست مذاب :
در سرعت های برشی بالا تر از یک حد بحرانی پدیده ای در خروجی دای در ماده اکسترود شده مشاهده می شود که شکست مذاب نام دارد . این شکست ناشی از رسیدن مولکول های پلیمر به آستانه ذخیره انرژی خود و آسودگی تنش در دیواره یا ورودی دای است . در یک دیدگاه دیگر شکست مذاب به تفاوت آرایش یافتگی مولکولی القا شده در اثر جریان ٬ بین سطح ماده خروجی که حاوی ملکول های آرایش یافته تر است و مغر آن که آرایش یافتگی چندانی ندارد ٬ نسبت داده می شود . در هر صورت رخداد پدیده شکست مذاب ممکن است در اثر ترکیب دو تئوری آسودگی تنش و گرادیان آرایش یافتگی تاشی از جریان باشد .
طرح جریان در ورودی دای
طرح جریان در ورودی دای :
وقتی یک مذاب پلیمری با سرعت های بالا از یک مخزن استوانه ای وارد دای می شود ٬ یک طرح جریان مشخصه در ورودی دای ایجاد می شود . در پلیمر های خطی ٬ جریان همگرا در دهانه ی دای فضای موجود را پر می کند ٬ در حالیکه در پلیمر های شاخه ای یک فضای مرده وسیع پر از گرداب های چرخشی وجود دارد که توسط مشخصه ویسکوالاستیک سیال القا شده اند . وقتی مقادیر ویسکوزیته کششی بالا باشند ٬ بالانس نیرو ها ایجاد جریان های شعاعی را غیر ممکن می نماید و موجب آن جریان های ثانویه به شکل گرداب مجال ارتقا می یابند تا تنش های موجود بدین وسیله آزاد گردند . در واقع دیده شده است که مذاب های پلیمری با ویسکوزیته کششی بالاتر گرداب هاب بزرگتری ایجاد می کنند .
منبع :basparpolymer
